Yörük göçünü sarıp develerle,
Varıp Türkmen yaylasına göçtük biz.
Malları sürüp ordan düvelerle,
Boz bulanık dereleri geçtik biz.
Koyunla yaylaya varınca durup,
Konacağımız yeri şöyle görüp.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Cok güzel bir siir, kendimi güzel bir yörük yaylasinda yanaklarindan kan damlayan güzel kizlarin arasinda sandim, temiz hava huzurlu bir ortamda... Tebrikler....
Varıp Türkmen yaylasına göçtük biz
Yörük göçünü sarıp develerle,
Varıp Türkmen yaylasına göçtük biz.
Malları sürüp ordan düvelerle,
Boz bulanık dereleri geçtik biz.
Koyunla yaylaya varınca durup,
Konacağımız yeri şöyle görüp.
Yörük obasına çadırı kurup,
Kıl çadırın sitilini açtık biz.
Ekmek çıkısına azığı kattık,
Sabahın köründe dağlara gittik.
Kavalla türkü çalıp kuzu güttük,
Göze pınarlardan sular içtik biz.
Sen sanmaki yaylada biz boş durduk?
Onlara tuz verip malı coşturduk.
Bir o yana bir bu yana koşturduk,
Oyun oynar iken yardan uçtuk biz.
Yusuf malları görüp saya saya,
Yağmurla döndük sahildeki köye.
Güz gelince zayıflamasın diye,
Koyunu koçtan ayırıp seçtik biz.
Yusuf Tuna
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta