Şair diyor ki;
Hakkın (C.C.) toprağında mülküm var deme,
Bağ ile harmanda hakkım var deme,
Güçlüyüm, kuvvetliyim, arkam var deme,
İnsanı sırtüstü yere vuran var,
Kara karıncayı gece gören var.
Uzunkaya diyor ki;
Varıp sarılayım toprağa
Ana kucağı gibi,
Baba ocağı gibi,
Sevgi sıcağı gibi,
Varıp sarılayım toprağa.
Üzerinde iyi yaşadım,
Meyvelerin tadını aldım.
Dünyadan muradım aldım,
Varıp sarılayım toprağa.
Layıkıyla şükür edemem,
Dua edemem Allaha (C.C.) .
Sığınırım Rahmanın (C.C.) affına,
Varıp sarılayım toprağa.
Ömrümce ibadet etsem,
Bin kere hacca gitsem.
Bir bakışın hakkını veremem,
Varıp sarılayım toprağa.
Asiyim, günahkarım, mücrimim,
Başka kapı yok ki gideyim.
Allah tan (C.C.) affımı dilerim,
Varıp sarılayım toprağa.
Günahım haddi aşmadan,
Elim-ayağım dolaşmadan,
Gitmeden aklım başımdan,
Varıp sarılayım toprağa.
15.11.2011
Şebinkarahisar-Giresun Yolu
Muzaffer Uzunkaya
Kayıt Tarihi : 28.11.2011 22:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
NOT: Bu şiir dayım Halil Fahri Cürgül'ün 15.11.2011 günü saat 02.00 de vefatını duyunca cenazeye iştirak etmek üzere Şebinkarahisar-Giresun yolculuğu sırasında onun anısına yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!