Varım ben Şiiri - Mahmut Karahan

Pir sultan gibi darağacındayım
Düzgün babayım
Hüseyin gazi
Sarı saltuk
Çimenlerde kuzu kulak
Madımakta
Dumanların alevlerin içinde
Yanan can benim
Varım ben
Denizim, mahirim
Akarsuyum
Doğaya can veren
Bir çiğ damlası
Huysuzum
Dostum
Arkadaş canlısı
Gözyaşıyım ben
Hüzün
Mutluluk,
Keşfedemeyeceğin kadar derin
Nisan yağmuruyum
Mayıs çiçeği
Karların arasından fışkıran
Kardelenim
Rüzgarım
Tatlı bir meltem
Yağmurum ben damlayım
Tırmanması zorlu bir dağ
Yeni doğmuş bir çocuk
Kapağını açtığın bir kitap
Robinsonum ben
Elin kolun bacağın
Gittiğin patika
Duyguyum ben
Can baba gibi
Küfredenim
Soluduğun nefes
Hatırladınmı
Tanıyacaksın
İnsanım ben
Ademin oğlu
Yasak elmayı dişleyen
Hatırladın mı
Yüzündeki gülümsemeyim ben