Varılır Bir Gün Şiiri - Mansur Ekmekçi

Katreden gelip te deryaya düşen
Kalbi nurla dolar, var olur bir gün.
Aşkın deryasında pak olup pişen
Muhabbet yolunda yar olur bir gün.

Duru sudan gelip bulanık akan
Canları incitip, canını yakan
Yetime, düşküne kör gözle bakan
Ayaklar altına serilir bir gün.

Hâkkın buyruğunda inkar bulanlar
Zebani meyiyle zevke dolanlar
Anaya, babaya asi olanlar
Nemrut gibi çarkı kırılır bir gün.

Âdem kalburuyla elenmiş kullar
Tenini biçtirip, allayıp pullar
Ecdadın izine gitmeyen yollar
Toprağın altında görülür bir gün.

Sözden anlamayan, tözü bilmeyen
Vicdandaki kiri, pası silmeyen
Ölümlü dünyada af dilemeyen
Amansız dertlere sürülür bir gün.

Bilmeyen bilenden çok makbul olmuş
İyilik yerini kötülük almış
Günahkâr safları git gide dolmuş
Biriken hesaplar sorulur bir gün.

Yetmiş bin kez doldu boşaldı evren
Kasr-ı âzam’ları kurdu bu devran
Mazlumun ahıyle edilse seyran
Mahşerde divanı kurulur bir gün.

Topraktan gelip te toza değmeyen
Görüp te gizleyen, söze değmeyen
Maşa tutan elle köze değmeyen
Vücudu toprakla karılır bir gün.

Mansur gibi ölçtün, hesaba vurdun
Mazlumun hakkını zalimden sordun
İnsan dergâhında muhabbet kurdun
Amellerin hayra yorulur bir gün.