Vargit Şiiri - Hüseyin Muşmal

VARGİT

Var git sende benden uzağa var git
Git ki mecnun gibi bir çölüm olsun
Var git de bu toprak görsün bir yiğit
Git ki Ferhat gibi ömrüm son bulsun

Bu beden gidişinle hep Kerem kalsa
Sen gidince dermansız bir verem bulsa
Saçlarım dökülse gözlerim solsa
Git ki Leyla gibi bir adın kalsın

Gidişinle benim de Aslı'm olacak
Bilsem de sürmeyen neslim olacak
Bu başım balyoza teslim olacak
Git ki Şirin benim canımı alsın

Sanma ki baharda açarım yine
Düşmem ben bir daha yar hevesine
Aldanıp dönme sen bülbül sesine
Git ki tüylerimi kargalar yolsun

Eşref’le bir ömür geçiremezsen
Derman olup bir tutam içiremezsen
İçimdeki bülbülü uçuramazsan
Git ki bütün gülşenler sararsın solsun