VARDİYA
Behçet Aysan’a
neydi ! o sustukça çoğalan sessizlik
boşlukta çırpınan el
uçurum gülüşlerdeki burukluk
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Güleceği ne kadardır doğarken ağlayan insanın şu çivisi çıkmış dünyada...Hep güvercinlerin boynu şairin çığlığı ilk dağlanırken yağmurda vuruldu.Evet yağmurda.Her vicdan yağmurla yıkanmış sanmayın siz.Yoksa ayakta kalanların türküsü böylesi içli yanmazdı mısralarda. Düşmezdi devrik cümlelerin ardında derinleştikçe derinleşen boşluğa...
Güzel şiirdi kutlarım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta