Ey Gönül!
Beni bu cânımdan, şu hayatımdan,
Cümle yârânımdan bezdiren vardır;
Derdim ayrı değil ki feryâtımdan,
Mecnûn edip nefsi ezdiren vardır..
Tahtını kurmuştur kaş ortasına,
Çaktırmadan takar göz oltasına,
Hangi vakit girmiş kalp rotasına,
Diyâr diyâr Aşkla gezdiren vardır..
Firâka düşürüp yoğurdu gâmla,
Kana bulattı hep haksız ithâmla,
Ahreti sevdirdi her ân ilhâmla,
Yalancı dünyadan tezdiren vardır..
Bağrımı gayp sırrı kapısı yaptı,
Anladım ne günâh ve ne sevaptı,
Yârim derken Adem, Bâki'ye taptı,
Mecâzi mahbûbdan sezdiren vardır...
Kayıt Tarihi : 10.9.2016 14:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/10/vardir-71.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!