Vardır Şiiri - Hüseyin Celep

Bir baktım içimde o beni gördüm
Maziyi meydana seresim vardır
Beş yaşında haylaz bedeni gördüm
Taş atıp altına durasım vardır

Yedisinde mektep gelince başa
Bir telaş, bir hüzün,biraz da neşe
Zaman zaman açlık girince işe
Dersten kaçıp eve varasım vardır

Kuzuları kurda verip ormanda
Elma saklayıp kış günü samanda
Toplanarak üç beş çocuk harmanda
Çomakla çeliğe, vurasım vardır

On üçümde yaya, köyden ilçeye
Dört saat gidip türkü diye diye
Okul önünde volta atıp,güya
Kızların gözüne giresim vardır
…
On dördünde güzellere gerdan kırıp
Onbeşinde aşk atına kamçı vurup
Onaltıda kara sevdayla mustarip
Onyedide dersleri kırasım vardır

On sekizde kendini davaya katıp
Altaylardan Tuna’ya bir kement atıp
Türkistan,Afrika,Balkanları tutup
Üç kıtaya mührümü vurasım vardır

Millet,bayrak,vatan,ezanı hak bilip
Bıyıkları çeneden aşağı salıp
Üç beş kişiye gözü kapalı dalıp
Nezarete postumu seresim vardır

Ondokuzda bitince mektep,kalıp tek
Şaşkın ödek gibi birazcık da ürkek
Islak kaldırımları tak tak geçerek
Avare, İstanbul’a sövesim vardır

Alıp da başımı toprağıma varıp
Sonra sahil kentinde sınava girip
Yalnız “Türk” kelimesine dikkat verip
Hacettepe’ye mekan kurasım vadır

Şehrin en dışında Beytepe dağında
Puslu günlerde pişip gençlik çağında
Askerden gizli otobüs durağında
Birine iki yumruk vurasım vardır.. :))

Diplomalarla yurda dağıldığında
Boş sayfada yaşayıp gönül bağında
Toplantıda basılıp dava uğrunda
Yanlışlara bir silgi süresim vardır

Düşmüşken uçarı bin türlü hayale
Karıştım sonra da evlad ü ıyale
Ne çok koştum ne çok katlandım her hale
Ömrümü yeniden doldurasım vardır

Bunca mücadelede her işe kayıp
Yirmibeş yıl taş üstüne çok taş koyup
Bir taraftan sınıfta gazel okuyup
Gençliğimi gençliğe sorasım vardır

Hayat,yolunu çizer ve sen yürürsün
Ama her şeyi kendin yapmış bilirsin
Sonunda bu dünyayı bomboş görürsün
Her şeyi bir nefese,veresim vardır

Dağılınca herkes kendi dünyasına
Ev halkın da düşer kendi sevdasına
Sığamayıp yer ile gök arasına
Yesevice, toprağa giresim vardır

Ankara/2014