Kaldı mı kahvenin kırk yıl hatırı?
Hatır gönül yıkan yıllara vardık.
Kasap komaz elden vurur satırı;
Kırk yılda, kesişen yollara vardık.
Ne din-iman kaldı, ne de kardeşlik;
Ağaçlar yarıldı, dallara vardık.
Olur mu yemede hakça üleşlik?
Toplumları bozan kullara vardık.
Ne güzel yüzerken peynir gemisi;
Bir duâ ile ne hallara vardık! ..
Sanki yediğimiz mavzer mermisi,
Zamansız mekânsız sallara vardık.
Çok menfaat hırsı, çok zarar verir;
Sonunda ayrışan kollara vardık.
Erir yüreğimin yağları erir,
Sağımız tükendi, sollara vardık...
16.01.2014 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 16.1.2014 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güncelin etkileşimleri...E.Ö.
TÜM YORUMLAR (1)