Vardığın Yerde Tartılacaksın

VARDIĞIN YERDE TARTILACAKSIN

Hadi bugün de haksızlık edene,
Doğrudan sapan, eğri gidene,
Harama el uzatıp da sonra
Affet Allah’ım diyen kula söyleyelim:
Adalet şaşmaz, hesap gününde.

Yunus dedi:
Mal da yalan, mülk de yalan,
Var biraz da sen oyalan.
Ama unuttu nefsiyle savaşan,
Her yalanın sonunda bir hakikat var.
Hak yerini bulur, sen bilmesen de —
Vakit gelir, karşılık verilir.

Kasım da vardı dergâhta,
Gönlü karışıktı, gözü yüksekte.
Kıskandı süpürgeyle yükseleni,
Eğilmedi, kırdı, incitti kalanı.
Bilmedi ki Hak nazarında,
En büyük, en çok eğilendi.

Taptuk dergâhında süpürgeydi Yunus,
Boyun eğdi, eğildikçe yükseldi.
Sen eğilmeden doymaya kalkarsan
Belki sofranda bir bir nimet eksildi.
Nefsin susmaz,
Ama vicdan fısıldar:
Her şeyin bir bedeli var.

Helal lokma kolay değil,
Haramla hızlı doyararsın,
geç acıtır bilesin.
Her aldığını, senden alır aslında kaybedensin.
Her kul hakkı, yük olur omuzuna.
Bir yetimin gözünden akan yaş,
Sessizdir ama
Hesap günü konuşur.

Bir ağızdan çıkan söz,
Bazen bin yüreği yaralar.
Kalbin terazisi yoksa,
Dilin adaleti şaşar.
Ne demiş di eskiler..
Söz var bal eder,
Söz var, ömür tüketir.

Zannetme ki her susan razıdır,
Her gülen, içten güler.
Nice göz, yaşını yutkunur;
Nice kul, sessizce sabreder.
Ama sabır biterse,
Adalet başlar…
O zaman sen de susarsın.

Gözümüz görmese de,
defter yazmakta,
Kalp bilmezse, mizan sarsmakta.
Kul unutur, Hak unutmaz;
Zaman geçer, hesap kalır.
Vardığın yerde tartılacaksın.
Dönüp ardına baktığında
Göreceksin izlerin konuşur.

Fırsatçı olma, harama el uzatma.
Düşene bir tekme de sen atma.
Zira mahşer günü,
teraziler kurulur;
Huzur-u Mahşer’de hesaba çekilirsin.

Ve der ki Yunus’un diliyle:
Kimseye kin tutma, can incitme.
Her şey fanidir;
Baki olan, gönüldeki Hakk’tır.
O da sever doğruluğu.
Tut sözünü, tart adaletle;
Her sözden, her özden
Sorumlusun elbette.

Şiir: Nûrferah Züleyha

Tarih: 30/Haziran/2025
Saat: 10:55