Sen bazen kaybettiğim çocukluğumsun,
Bazen de ilk gençlik yıllarımın ateşi...
Uykusuz gecelerin sonundaki uykumsun,
Perdeleri açarsam görür müyüm güneşi? ...
Her insan kendi payı kadar yaşar sevdayı,
Benimkisi içimdeki sel kadardır sevgilim...
Yüreğimden yüreğine çağıldayan nidayı
Duyduğunda sana doğru uzanacak ellerim...
Gözlerinin yeşilinde buldum ben muradımı,
Dudağının kenarında öpüşlerim gizlidir.
Hep vedalar kırmakta kolumu kanadımı,
Ama ben bilirim ki vakit, artık vuslat vaktidir.
Ben senden yola çıkıp kendime varıyorum...
Artık boşluğu değil, ümidi sarıyorum...
Kayıt Tarihi : 6.10.2007 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!