Gecelerin kelimeleri sustu karanlığı duyarken,
Gözlerimde bir susuzluk hakim seni beklerken,
Bir dostum vardı eskiden, geceyarısına umut duyarken,
Aldı perdelerimi dört duvarımın üzerinden.
Yalnızlığım iki kat arttı, paylaşan olmayınca,
Gülmez oldum, payıma kuru bir sessizlik düşünce,
Bir dostum vardı eskiden, konuşurdu bakmasa da yüzüme,
Şimdi aramak öyle zor ki, hasretim gelmeyen bir kaç kelimeye.
Kime söyleyim derdimi, kimden bekleyim bir kelime,
Bu günlerde kimse el sürmez oldu bir küçük çareye,
Bir dostum vardı eskiden, inanmasa da sevgiye,
Bir iki güzel söz gelirdi yüreğinden gözlerime.
Bir açık pencere bıraktım yüreğime, savunmasız kendinden,
Bir rüzgar gibi çekip gitti, bulduğu ilk delikten,
Bir dostum vardı eskiden, birşeyler söylerdi kendinden,
Şimdi bilen var mı? Haberi olan var mı inatçı kediden?
13/07/2005 23:15
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 13.7.2005 23:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!