26 Eylül 2002, Beyoğlu
Bu hayatıma küçük bir şiirlik ara.
Kapanmaz ahiret, bitmeden sıra.
Ankara'da vardabandıra yoksa da,
İçinde var, fetheden askeri bir deha.
Günden güne eksilen pozitif bir motivem,
Ve çevremi rahatsız eden ciddi bir otoritem
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta