Varamıyasın Şiiri - Orhan Acar

Duydum ki vefasız nişanlanmışsın
Beni terkeyleyip yadı sevmişsin
O viran kazaya gelin gitmişsin
Gerdek gecesine varamıyasin.

Oviran kazaya gelemem artık
Orada yarim var diyemem artık
Bir zalime gönül veremem artık
Gönlünce sevilip sevemiyesin.

Candan yeminine bağladın beni.
Beni gurbet elde eyledin deli
Kırıla yar diyip tuttuğun eli
Canına iyilik bulamıyasın.

Hatırın soracak dostun olmasın
İçin kan ağlasın yüzün gülmesın
Kurduğun yuvada huzur olmasın
Huzur lu bir yuva kuramıyasın.

Sen nasıl yadların koynuna girdin
Nice cefalara boyunlar eydin
Bana bu tuağı kiminle kurdun
Tuzaklara düşüp çıkamıyasın.

Bu kadar zalimlik yaptın bana sen
Affımı bekleme kalbim kanıyor
Kalbimde bir tahtın sarayın vardı
Yıkıp viran ettin gülemiyesın.

Güzel bakışına tatlı sözüne
İhanetle yara açtın özüme
Çoktan küstüm kendi alın yazıma
Sen alın yazına varamıyasın.

Orhan ı avuttun yalan sözlerle
Derdımi döktüm kalem deftere
Gözümün yaşı döndü sellere
Kan bürüye gözün göremiyesin
Orhan ACAR 20 09 1984