Var Ya - 6 Şiiri - Sümru Yılmaz

İnsan dediğimiz, kendi öz kitabımızı çözemeden,
Bir nefes durup, karşımızdakini dinlemeden,
Bire bin isteyip bir katre sevgiyi vermeden,
Aşkla yaratılmış bu alemlerden
Boş bir çuval gibi göçüp gitmek VAR YA.

Uzattığım ama tutulmayan elimi,
Tanrısal özümden söküp verdiğim sevgimi,
Her iki cihanda ödeyemeyeceğin vebalimi,
Düşlerimle harmanlayıp labirentlere gömmek VAR YA.

Sahille dalgaların öpüştüğü kumsalda
Yetim kalan anıların derinine dalmak VAR YA
Keşkelerin imza attığı karanlık ve soğuk yılları
Üşüyen dizelerde kanırtarak yazmak VAR YA.

Uslanmak bilmeyen bu şımarık dünyada;
Hayallerimizle yaşamanın buruk tadını,
Derinlere acımasızca gömdüğümüz aşkların adını,
Sırtımızı dönüp görmezden gelerek,
Ayak izlerimizin öpüştüğü kaldırımlarda
Seni ölümüne sevmek VAR YA.