Var Ve Yoksun Şiiri - Yalçın Yücel

Ararım ıslak kıpırtısını bulutun
Boşanıp geldiğinde sağanak
Yanı başıma düşer yağmurun
Yapraklarımdan süzülürken
Okşarsın üşüyen tenimi
Ve güneş sarı uzantılarla sarar günü
İçimde taşıdığımsa sevdandır
Tohum olup bir düşsen toprağıma
Büngülder her yanım
Öbek öbek açar yeşilin
Duraksatırsın yamaçlarımı
Tüm tümcelerim esrir
Islak dudaklarınsa koşup durur içimde
Bütün gece yağması için
Umutla beklerim yağmuru
Islaklığını yaşarım göğün sesinde
Bittiğinde bulutların kıpırtısı
Kısır döngü tekrar başlar
Islak uzanışını
Ararımda bulamam
Var ve yoksun