Sen!
Damlalar gibi çoğaldıkça
ben! O suda
usul, usul
kayboluyorum…
Ama
yitmiyorum her nedense!
Derinde bir yerde
kök salmış gibi
dallanıp, budaklanıp
belki senden çok
kocaman bir “var” oluyorum…
Kayıt Tarihi : 14.9.2006 00:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!