Var Olup Gitmesen de Şiiri - İsmet Barlı ...

Seni düşünmek; tefekkür etmek gibi bir şey,
Toprağı sevmek,
Suyu sevmek,
Havayı sevmek,
Enginlere açılıp geri gelememek gibi bir şey,
Boğulacağını bile bile okyanusa açılmak
Ve ormana dalabilmek gibi, dönemeyeceğini bile bile,
Onun için, mum yerine
Zamanı koyup duruyorum
Kandile.

Bir ömür boyu mumlar gibi eritip tükettim zamanı,
Bir ömür boyu enginlere açıldım, açıldım, dönemedim,
Onun için gerilerde bıraktım bedenimi düşüncelerimden,
Yüreğimi bir armağan gibi sana sunmak üzere
İçerimden.

Var olduğumu anlıyorum seni düşündükçe,
Güneş var oluyor,
Toprak var oluyor,
Su var oluyor,
Gündüzler ve denizler,
Geceler ve yıldızlar var oluyor,
Var var oluyor evrenim enginliğince,
Ay bile böylesine var olamaz
Sevilmeyince.

Varlığına yol açtığı için varlığıma şükrolsun…
Şükrolsun sana yönelik düşüncelerime…
Seni düşünerek geçen ömrüme…
Ömrümün bu kadarına şükrolsun…
Daha da ömrüm varsa; yine yaşarsın benimle, anam-babam,
Yine var olursun bende,
Bir büyük karasevda içinde var olup
Gitmesen de.

(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 77-78/100)