Alemin sahibi cenabı Allah,
ol diyince tüm kainat var olmuş,
kün emriyle cihan gelmiş abada,
tabaka,tabaka yedi yer olmuş.
Nereye memur dikmiş ehli izanı,
sırrı hikmetinden kurmuş düzeni,
bakmış görememiş çarkı düzeni,
cehaletin iki gözü kör olmuş.
Ne zaman son olur yersiz dağdağa,
ilimsiz cehalet gitmez uzağa,
işledim satıra yazdım evrağa,
hilekara hakikat söz,hor olmuş.
Sümmanoğlu uyuyanlar uyansın,
herkes kendi kusurundan utansın,
ister inanmasın ister inansın,
hepisinin yardımcısı yar olmuş...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta