Konu:Hayat,Çocuk..
Çatısı akıyordu küçüçük evin
Yağmur vuruyordu kırık penceresine
Bir çocuk bakıyordu,yeşil gözlerle
Yağan yağmura gülercesine..
Sokakları okşuyordu çisenti yağmur
Eski bir soba evin içinde
Bir köşeye asılmıştı tahta bir kalbur
Bulgur pişiyordu soba üstünde..
Ne eti biliyordu çocuk,nede peyniri
Baba iş kazasından kötürüm biri
Kader dahada eziyordu yılgın fakiri
Anne girdi kapıdan solgun bir yüzle..
Aynı çilekeş yıllardan beri
Tarhana çorbasıydı sofranın bereketi
Nerede göreceklerdi tazecik eti
Yaşıyorlardı düşle hayâlle..
Sokaktan toplanıyordu tahta parçası
Ne odun nede vardı kömür parası
Daha yeni
Bebeğini kaybetmişti kadın
Dinmemişti yürek acısı
Zulüm olmuştu hayat,dert ile çile..
Konudan komşudan geliyordu
Küçük yardımlar
Gece başlıyordu sessiz sessiz ağlamalar
Yıllardır kireç görmemişti yıkık dört duvar
İs kokuyordu odanın içi..
Yalın ve keskindi,hayatın yüzü
Yaşamak var olmaktır insanın özü
Küçüçük evin penceresinden
Gülümsüyordu çocuğun iki gözü..
Tarih:16.03.2010
İsmail Kurt 2Kayıt Tarihi : 16.3.2010 12:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan,daima şükretmeli ne zaman başımıza nelerin geleceğini bilemeyiz.Fakir olsakta insanız umudumuzu sürdürmeliyiz.
![İsmail Kurt 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/16/var-olmanin-savasi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)