Var Olmanın Anlamsızlığı

Başkalaşım mı?
Yoksa! Özüne dönmek mi?
Var olmanın anlamsızlığı…

Ya da kendini avutmak;
Çaresizliğini örtbas ederken…

* * *

Bir Sonbahar sabahında;
Uzak hayallerin,
Ütopik senaryolarında bulduk kendimizi…

Çırılçıplak, yalınayak koştuk bir birimize.
Gözlerimiz bağlı, ellerimiz kelepçeyle…

Umudu dönüştüremedik mutluluğa.
Dünden vazgeçemedik,
Koşarken yarınlara...

Oysa ne hayallerimiz vardı,
Var olmanın tüm anlamıyla…

* * *

Ve sen bahar kokusu.
Ve sen Yeditepeli şehrin kızıl gülü…
Ve sen şimdi gidiyorsun!

Ve ben!
Var olmanın anlamsızlığını yaşıyorum hücrelerimde.