Kökün gövdeye, dala, tomurcuğa, filize…
Binlerce çiçeğin, yaprağın en ucuna,
Toprak altındaki bunca direnişi,
Bir ibretlik destandır insana;
Kök ol, beslen, katkı yap…
Hayatına anlam kat,
Anın tadını çıkar,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta