Kökün gövdeye, dala, tomurcuğa, filize…
Binlerce çiçeğin, yaprağın en ucuna,
Toprak altındaki bunca direnişi,
Bir ibretlik destandır insana;
Kök ol, beslen, katkı yap…
Hayatına anlam kat,
Anın tadını çıkar,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta