Var olmak,
Yalnız, yapayalnız,
Yada bir sürü kişiyle,
Neresi olduğu da önemli değil,
Neden yaşadığı da,
Sadece var olmak,
Hiçbir şey düşünmeden,
Hiçbir kaygı yaşamadan,
Bir saniye sonra ne olacağını bilmeden,
Sadece oturmak, ve beklemek,
İhtimalleri bile göze almadan,
Zaten sona ermeyecek mi,
Her güzel şey gibi?
O zaman neden bu kavgalar,
Neden bu kaygılar,
Neden?
Madem er geç sonu var,
Her şeyin,
Boş ver her şeyi,
Gel sen de sev kendini,
İnsanların ölümsüzlüğü sevdiği gibi..
Kayıt Tarihi : 17.10.2005 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Uslu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/17/var-olmak-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!