Var Olma Seansları Şiiri - Mizgin Teker

seans-1

belki arayış
kuşların
kanatlarındaki
birikintiye
kapılıp
kendinin olmadığı
çok uzak
ülkelere gitmektir

geri dönemeyeceğini
bile bile
bunu
bilmezden
gelmektir

seans-2

ve yaşam
dedim
belki de
bir yorgandır

diktikçe
ağır ağır
iğneden sızan bir
bıçkınlık olup

kansız ellerini
kanıyla
süslediği

üşütme
kendi kanınla
hemhal oldukça
kimsesizliği-ni

dedim sandım
acıyan tarafıma
doğru
sustum

seans-3

kaç boyutlu
bir düzlem
yaşamın gözlerini
gözlerin-den
gözlerinin içlerin-den
öpmektir

saksıda çiçek
hatırlanmaz
hiçbir
gurbette

gurbet
yalnızca
kendini tanır

bana fallar
dağıttır
/şafakta gizlenmiş
umutları betimleyen/

bana fallar
açtırma
/yitip giden
bir umudun ardından
heveslenmişliğini gizleyen/

seans-4

ve mumlar
ve alev
ve çırpınan
bir çıraktır
ateş
bu mevsimde

harelenir
taştan katı
bir iklimde
—azı yok
sıcağı yok

keşke
ellerim
kendime
teyellenmeseydi

uçurtmalarla
birlikte uçup
göğün
katlarını saysaydı

bayat bir
yalnızlığı
teneffüs eder gibi

seans-5

bu mu
bilinmez
acının
anatomisi

hükmet diye
mi
aldın
kendine
o kadar
dersi

bir
çocuk
dikerse
gözlerini
göğün arsız
yüzüne

bakışları
göğü çatlatabilir

seans-6

bir ürperti
tenimin
değirmeninde

öğüttükçe
sulardan inen bir şey
oluyor
pervasızlığım

şimdi
sarp atlaslardan
atlamaya
doyamadan
hayatı
ıskalamışım

seans-7

kendi varlığının
varlık
olduğuna
ikna olmak için

kuşları vurdu

onları
çok seven
bir çocuk

merhametin
anlamı
ne değildiyse
o oldu

tutukladı
buna sebep
olanları

elleri teyellerinden
koptu