Bir yere doğru gidiyorum,
Suskun ruhumla…
Bilinmeyene çekiliyorum
İçime geçmiş var olma sancısına,
İnat ediyorum.
Tanımsız nesneler,
Köşesinde ben gibi,
Var oldukları bilinmeden,
Düne benzeyen
Bugün gibi.
Dizilmemiş mısralar var içimde,
Suskun ruhuma gem vuran,
Yan yana dizilseler de,
Derdini anlatamayan mısralarım.
Nedir ki bu ozanlık,
Kaynayan yürek sancısı,
Anlatamaz derdini,-yazgısını-
İçimdeki ben gibi,
Suskun, yorgun…
Kayıt Tarihi : 18.10.2006 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nogay Yaren](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/18/var-olma-sancisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!