Iskartada artık yelkenli.
Artık
Karada
Kalafatlanıyor bir yandan.
Geçmişe hürmet misali,
Biblo olmaya hazır.
Ya coşarsa yeniden?
Yine deniz bir adımda,
Fakat ya rüzgâr?
Korkular başlamış çoktan,
Rüzgâr ve yelkenler için.
Sahilde artık o,
Kıyıda.
Gece dolunaya inat yaşanırken,
Umut muydu biten?
Yoksa yok olan şevk mi?
Kim bilir?
Beklide;
Rakılı bir akşam beklenmekte,
Hesapların azaldığı.
Düşünüyorum,
Salıverirsem diyorum öylece.
Yaşam sonuçta bu.
Ya rüzgâr çıkacak,
Ya da rakı açılacak.
Devam ettikçe yaşam,
Nereye gider bilinmez.
Umut var oldukça.
A. Sıtkı Gökmen Dolunaylı bir İstanbul gecesi 09.07.2009 00:24
Kayıt Tarihi : 17.7.2009 18:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sıtkı Gökmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/17/var-oldukca-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!