Var Oldugun Gün Şiiri - İsmail Dinçer

Yeryüzü ile gökyüzü birleşmiş,
Güneşle yıldızlar kaynaşmış,
Zaman ise durmuş.
Cennet ile cehennem barışmış
Senin var olduğun gün.

Beni ise kollarındayım.
Ebediyen kalmak mümkünmü?
Varlığımız bile yokken
Yalnız sevgi her yeri sarmışken
Gece bile, bize kucak açmışken
Sensizlik şarkı söylerken
Ölüm bile korkup kaçmışken
Sen varsın, birde ben.
Senin var olduğun gün.

Ruhlarımız birleşmiş,
Aşk ile alemi gezerken.
Bedenlerimiz erimiş,
Gönüllerden dökülen sevgiyi,
Kana kana içerken.
Sen varsın, birde ben
Senin var olduğun gün.

Rüyalar, hayaller
Bizimle güzelleşti.
Gönüller delice esti.
Çılgın bir rüzgar gibi
Durmadan hala eserken
Sen varsın, birde ben
Kolarındayım
Kollarımdasın sen
Senin var olduğun gün.