Ölüm ayaklarımın altından akıyor
Limanlarımdan kalkan gemiler alabora
Başımda kopacak fırtınaları bekliyorum çaresiz
Masumca yine hayallerini kuruyorum.
Ayaklarımın altında ölüm sessizce akıyor
Arkama bakmaya cesaretim kalmadı
Önümü göremedikçe geçmişimi kaybettim
Karanlıkta serin bulanık sularda arıyorum var olanı.
Lambalar kapanırken kuytuluklarda sen varsın
Ay gibi berrak yüzün uzaklarda, seraplarda
Rüyalarda var olan yıldız
Var olanlarda yine yoksun.
Isıtmıyor artık bedenimi doğan güneş
Ölüm ayaklarımın altında sessiz
Üstüm toz içinde,her yanım karanlık sislerdeyim
Yine varolanlarda yoksun
Korkuyorum,düşerken tutunduğum dallardan
Sen misin,yoksa filizlenecek gül mü?
Tutarken kırılırsa
Kelepçeliyorum ellerimi bırakıyorum kendimi yokluğuna.
Kayıt Tarihi : 31.1.2006 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!