Yüzme bilmeyen hayallerimiz vardı
Mutluluğa Sabredemediğimiz günlerde bekletmeden gelir gözyaşları
Kaç tabut vardı kaç kefen kaldı kavuşamadı cesetler
Açık kaldı gözler beyinde kaldı sözler kulaklara ulaşmadı
Sevgimiz aşkımız davamız bizimle gömülecek olan
Kim kaldı güvenecek olan
Bir damla göz yaşı sebebimiz olan yarınlara umut olan ne vardı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta