06 Ekim 1969- Ankara
"Var ol sen!" dedin ya, ah canım benim,
Beni de düşünürmüş, gel seni bir seveyim,
İki oda bir salonum, en sevdiğim koltuğum,
Bazen canımı acıtan inatçı dikenli topuğum,
"Var ol sen!" dedin ya, seninle dolu her bir yanım,
Ah nasıl da delicesine akıyor kanım.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman