Var Mola Şiiri - Fahri Bulut

VAR MOLA
Yeryüzü ölçeğinde araştırma yapılsa,
Hiç kapı atlamadan, her insana sorulsa,
Yalan ölçücü alet önlerine konulsa,
Benim derdim yok diyen tek bir insan var mola?

Alıcısı olmayan dünyada bir tek derttir,
Dert çeken insanlarda yüz solgun, sözler serttir,
Kaderim der ağlarlar, pörsümüş kemik, ettir,
Ben dertsiz yaşıyorum diyen insan var mola?

Sevenlerim üzülür, diye bazısı gizler,
Bilmez ki ele verir, donuk göz, solgun yüzler,
Bütün dünyayı versen, almaz salığı ister,
Benim derdim yok diyen, tek bir insan var mola?

Derdi şifa bulmasın, varsa anası ağlar,
Ölene dek ah çeker, her gün karalar bağlar!
Saklar gözyaşlarını, gider duldada ağlar,
Ben dertsiz yaşıyorum, diyen insan var mola?

Yüreğimi geç yaşta, ölen yiğitler dağlar,
Tek bir anası değil, duyan her insan ağlar,
Tüm bülbüller yas tutar, inler denizler, dağlar,
Benim derdim yok diyen, tek bir insan var mola?

Rızazade, dertlinin ilk sırada geleni,
Dertten kurtuldu diye, kutlan yaşlı öleni,
Bir tek başına çeken, üzüntünü, çileni,
Ben dertsiz yaşıyorum, diyen insan var mola?
28.04.2024
Fahri Bulut Rızazade