Var mısınız. Şiiri - Seyit Burhaneddin K ...

Gittin de başın göğe mi erdi
Ben sevda fırtınasının tam ortasında
Sen yalnızlığınla baş başa
Hasretle melankoliyle cebelleşerek yaşamaya çalışıyoruz
Artık adına yaşamak denirse...

Her şeye rağmen hayat devam ediyor
Yine güneş doğuyor
Yine yiyip içiyor
Yine nefes alıyoruz
Sevdanın vurgununda
Hasretin ayazında
Efkârın kucağında
Bir şekilde yaşayıp gidiyoruz işte...

Her ne kadar yaşıyorsam da bir şekilde
Yaşamasını bilmeyenlerdenim
Ne sevmeyi becerebildim
Ne mutlu olmayı
Sevgileri harcamakta üstüme kimse olmadı
Sevda yüreğimde mahkûm bense hayata
Yaşıyorum sandım nefes aldıkça
Oysa yalnızlıkta boğuluyordum
Her halimle haykırıyordum oysa
Ya duyan olmadı ya da anlayan
Bense her şeye boş verdim
Hayatı bir bozuk para gibi harcadım
Ya da hayat beni...

Sevgi öyle bir duygu ki
Kimi anlaşılmaktan korkuyor
Kimisi de sevgisini söylemekten aciz
Oysa hayat o kadar kısa ki
Hiç bir şeye değmiyor
Hani derler ya
Hayat dediğin bir gündür o da bu gündür
Öyleyse bu korkularımız neden
Yaşanabilecek ama uzun ama kısa mutluluklardan mahrum yaşamak neden
Yine delice sorular beynimde
Kayboluyorum cevapsız sorular içinde
Aslında her şey tek bir şeyde
Birazcık cesaret
Evet, korkularımız o kadar büyük ki
Mahkûm olmuşuz korkularımıza
Ve zindan ediyoruz hayatı kendimize
Sadece biraz cesaret
Var mısınız...

©
10 Mayıs 2025
00:03