Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ VARMISIN YOKMUSUN “
Her birimiz umutlarla, sandık başına dizildik
Kimi şanslı, kimi şanssız, kâh sevindik, kâh üzüldük
Sevinç çığlıkları attık, coşkuyla birlikte güldük
Nice umutlar yıkıldı, sarardık, solduk, süzüldük
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta