Hep Eylüle atmıslar suçu , yada sonbahara,
Sararıp dalından düşen yaprağa , kuruyan otlara,
Giden göçmen kuşa yazmıslarda nağmeleri,
Gönulde yer edip , sonra el olana, değmemiş nemli bir satır.
Onunda buruk mudur yüreği, uyku giriyor mudur gözüne,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta