Var mısın? Şiiri - Hasibe Cavaç

Bu şehri mekan tuttum, bir tanem senin için
Anne, kardeş unuttum, seni sevdiğim için

Beni sana bağlayan, sanma şu can bağımız
Günden güne büyüyen, aşktan âla dağımız

O gül kokulu ruhun, benden uzak durmasın
Azrailin kapına, benden önce vurmasın

Allahım seni yazmış, ezelden ebedime
Hem yare, hem çaresin, şu yorgun bedenime

Yüce Rabbim ukbada, beni sensiz koymasın
Şu yüreğim aşkını, içsin içsin doymasın

Gönül kuşum sessizce, uçup giderse senden
Sonsuzluğa uzanıp, çıkıp gitmiştir benden

Bir damlacık göz yaşın, can özümü yaralar
Seni kaybetme korkum, sevincimi aralar

Karanlıklar görseydi, Hak ile şavkımızı
Çiğnemeye korkardı, aydınlık hakkımızı

Eğer âlem bilseydi, kalpteki arkımızı
Dilinden düşürmezdi, bir ömür şarkımızı

Hayat zehrini sunsa, birlikte sabrederiz
Sevgiyle kenetlenip, bu da Allahtan deriz

Haklarını helal et, eğer kırdıysam seni
Zamanından çaldıysam, ne olur affet beni..

Var mısın ey sevgili, birlikte yürümeye
İki farklı bedeni, bir cana bürümeye?