Unutalım mı bir anlığına, kapitalist bombalarla öldürülen çocukları?
Senin parmaklarının ucuyla tutup çöpe attığın artıklarını,
Açlığından mütevellit büyük bir umutla karıştıranları.
Yani unutalım mı üç beş şerefsiz Maldivler’ de tatil yapabilsin diye,
Dipsiz kuyularda kapkara bir ölümün kucağına itilen madencileri.
Babasız bırakılan çocukları, evi, mahallesi başına yıkılanları unutalım mı?
Irkı, dini farklı diye yaşama hakkı tanınmayanları unutalım mı?
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta