Söyle var mısın, oturup ağlamaya;
Bosna, Cezair, Filistin, Çeçen için.
Söyle var mısın kahrolmaya;
Bu uğurda canından malından geçen için.
Bilmem kime anlatsam, ben derdimi;
Çılgın ırmaklarla sulardım kendimi.
Canımdan üstün bilirdim dinimi,
Artık sırtıma köprü kurup geçin.
Başım delice sallanan dallarda,
Gök hırpalanmaktadır, ümmet yollarda.
Cenazem taşınır, işte kollarda;
Bana şehitler barındıran topraklar seçin.
Göklerin bin yıllık mezarı bende,
Kavga benim kavgam, mirasım sende.
Put şehrindeki, putları bir bir devirde;
Evlat! Anlayasın öldüğümü niçin?
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 5.3.2007 11:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!