Var Mısın Şiiri - İbrahim Ünlü

Var mısın ölelim?
Var mısın ha,
En güzel ölüm bizim olsun?

Meta gibi satılmasın dostun sözü
Bir okyanus dalgasını patlasın
Bir ölü kendini hort diye hortlasın ha!
Var mısın bir güz bestelensin yaprakların damarlarında.
Ölüm peşimde durmadan ulusun!
Eşiğinde zor işler beklesin beni bütün kapıların
Ağulansın taze ismin kalbimin çeperine.
Tuzaklar biçilsin sokak uçlarından, kahpe!

Var mısın sevelim?
Var mısın ha,
En güzel sevda bizim olsun?

Cömertçe çekelim acılarımızı
Epidemik yalnızlıklar yaşayalım ha!
Var mısın söyle!
Terkedilmişliğin yaşındayken terk et beni!
Salıncaksız bir çocuk gibi büyüyelim…
Evsiz bir kedi gibi serseri.
Sabıkalı bir hüzün olarak işleneyim tutanaklara.
Sen hatırı sayılır bir sıla ol!
Bütün sesler kendini tıp diye sussun!
Bütün kıpırtılar durulsun!
Mabedine çekilsin günahkar el açmalar!

Sayfa sayfa anayım seni alelade
Tuzaklar biçilsin sokak uçlarından, kahpe!