Var mısın? Şiiri - Fahrettin Petriçli

Sevmek en büyük lütûftur değerini bilene,
İçip aşkın şarabını bal demeye var mısın?
Dünya malı çoktur ama azı helal yiyene,
Kimi zaman kuru ekmek al demeye var mısın?

Susar dilim söyler gönlüm geçtim zahir olandan,
Dünyaları feda edip söz veremem yalandan,
Elest sırrına ulaşıp kalbe ikrar verenden,
Açıp gönül kapısını gel demeye var mısın?

Ömrüm sana feda olsun sende beni dilersen,
Yaralarımı sarıp ta gözyaşımı silersen,
Sanma ki çok şey isterim yeter aşkla gülersen,
Yalnız benimle yaşayıp öl demeye var mısın?

Ömrümün ilkbaharısın sensiz hayat sonbahar,
Gönül seninle yeşerip sevda gülleri açar,
Seviyorsan helalinden benim sevdiğim kadar,
Sensizliğin kavurucu çöl demeye var mısın?

Sevdiğime hem efendi hemde köle olurum,
Mutlu ettiğim oranda mutluluğu bulurum,
Koklamaya kıyamam hiç nazlısındır bilirim,
Benden gayrıya yabancı el demeye var mısın?

Kabul edip teklifimi bu garibi güldürüp,
Bağrımdaki yanan kora su serperek söndürüp,
Helalim ol benimle kal sensizliği öldürüp,
Seni seviyorum hadi gül demeye var mısın?

Lügatımda sevda sensin hayat seninle güzel,
Gülüyorsam sebebisin huzurum sana özel,
Teklifime hayır deme ne ben ne de sen üzül,
Mutluluğu yalnız benle bul demeye var mısın?

Sana zorla benimle kal gel benim ol diyemem,
Vuslatındır güzel olan hasretini sevemem,
İstediğim senden budur sen ne dersin bilemem,
Senden ayrı kalmak bana zul demeye var mısın?

Ela yeşil gözlerinde ruhum huzur buluyor,
Aşkla bana baktığında sanki içim eriyor,
Seni nasıl sevdiğimi ancak Rabbim biliyor,
Gel gönlümde başköşede kal demeye var mısın?

İlk aşkım değilsin ama son olmanı dilerim,
Rabbim senden başka bir aşk hiç vermesin isterim,
Yorgun gönlümün ilacı yalnız sensin bilirim,
Götür aşkın ummanına sal demeye var mısın?