çıksam pencereye meselâ
bağırsam avaz avaz:
“seni seviyorum dünya! ”
hayır uğraşmam bile
“oyun teorisi” kurarım
onun yerine
dert çökmüş üstüme
karabasanlar inmiş gökten
karışmış kafam
ne umurum!
içim şarkısını inler hayat kafesinde
sever yaşamayı delice
kâh su olur ateşime
kâh ateşe savurur
gözlerim acıya düşer
yaşlar kalbime
yok ki ama yaşamak gibisi
tutunmak hayata
oyun kurmak
en büyük oyunun peşinde
hayal ne
gerçek ne
yaşamak bir oyun değil mi
yalanların içinde…
(14 Temmuz 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 14.7.2003 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/14/var-mi-yasamak-gibisi-2.jpg)
Tebrikler
Dostlukla
Leven is een kunst, helaas ideren geen kunstenaar.
Yaşamak bir sanattır, maalesef herkes sanatçı değil.
De bloemem zyn om mooite zyn
De mensen zyn om goet de zyn
Çiçekler güzel olmak için vardır İnsanlar iyi olmak için...
Siz hem güzelsiniz, hem iyi
Üstelik insan gibi bir insansınız.
kutlarım sizi
yüreğinize sağlık sevgiler
yalanların içinde…
Kimimiz oyuncu, kimimiz hala seyirciyiz ne yazık ki, Tebrikler
TÜM YORUMLAR (6)