Var mı ötesi… Şiiri - Mustafa Cilasun

Vurgunum be var mı ötesi,
Nasıl anlatacağım bu sesi,
Sinem de neşet eden sevgisi,
Bitmez be, asla bitmeyecek.

Sevmek ayıp mı, bir kayıp mı?
İlanı aşk ediyorum, ne hakikati,
Varlığım cananıma feda olsun,
Onun yolun da her cefa bulunsun.

Aşk, alandır, bağlayandır, yanandır,
Aşk, verendir, sahavettir, himmettir,
Aşk, o merkez içinde kaybolmaktır,
Aşk, benliğinden elan uzaklaşmaktır…

Sevgiyle başlıyor, sevdaya kapı aralıyor,
Sevda yakıyor, yandırıyor, ona bağlıyor,
Can, canan da dem buluyor, onu kokluyor,
Dünya varmış, mekân yokmuş bahane diyor.

Sevdanın yolu, kaldırımı, bulvarı, kulvarı,
Her daim fedakârlıktır, ondan anlamaktır,
Fedakârlık, sevda yolunda fedai olmaktır,
Fedailik, tevazu karşısında kül bulunmaktır…

Verende o, alanda o, sevdiren de, her şey o,
O her şey de bulunan, hayatı bahşeden o,
O nizam eden, maziyi bildiren, hikâye eden o,
O nihayetin sahibi, hidayetin membaı bulunandır