Var mı ki? Şiiri - Mehmet Şahan

Her şeyi maddeyle ölçüp biçenler,
Onunla haşrolup giden var mı ki?
Bir pula binlerce yemin içenler,
Onunla haşrolup giden var mı ki?

Kurtuluş ararsan parada pulda,
Değerin değişmez üç metre çulda!
Her tuttuğu altın olsa da kulda,
Onunla haşrolup giden var mı ki?

Hiç güle benzer mi güller manasız?
Sevgiyi bezer mi diller manasız?
Saygıyı sezer mi eller manasız?
Onunla haşrolup giden var mı ki?

Belli ki mest eder aşkın şerbeti,
Beynini test eder nefsin şehveti,
Emanet aldığın şanı, şöhreti
Onunla haşrolup giden var mı ki?

Maddeye bağlıysa aklın, niyetin;
Ebedi âleme kalır diyetin…
Benim zannettiğin kemiğin, etin
Onunla haşrolup giden var mı ki?

Devasa görünsen dağlar içinde,
Güllere sürünsen bağlar içinde,
Zırhlara bürünsen ağlar içinde,
Onunla haşrolup giden var mı ki?

Şahan der ordular ardında dursa,
Bütün sevenlerin hayaller kursa,
Okların turnayı gözünden vursa,
Onunla haşrolup giden var mı ki?