Var mı kaçmak insanlıktan?. - Garip Çoban

Sebat sürekli hala gelmeli insanda.
Niyette sabitlenen kararı haktandır.
Başkalarında bizi rahatsız eden her unsur kendimizi anlamamıza yardım eder.
İman gibi güçlü geriye dönmeyecek inancımızın güzel ahlakı.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Seviyorum demek bir iddia..
Mesele seviliyor olmakta gizli.
Bütün kainat sana rahmet için çalışıyorken, sen neyle meşgulsün.
Gel. dosta gidelim gönül, dost yüzünü görmek için.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Bu benlik, senlikten çıkıp aşkın deryasına gidelim gönül.
Günden güne ölçüde, onların yadigarı, bizler.
Ve dilenciler çoktan hızlıdır.
Ölüm!..der bu çığlık.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

İki derya gönül olan şükür eder.
Ve bir g/öz atınca verilen kavga y/akar.
Sevginin doğası için verilen kavgaları barıştırmak için şiir yazar şair.
Yağmakta olan yağmur dostun görüşünü bildirir.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Her g/özümüzü açıp kapattıkça görürsün.
Sınırlı olan sınırsız olanı yargılayamaz.
Bir yere ışık sızmayacak.
İlk yazın acı dünyası taptaze.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

G/özümüzü kapattıkça, görünür mü dünya?..
Hakka yaslanarak benzeş derviş y/anına.
Yaralayan da iyileştiren de aynı eldir.
Ve herşeyin sığınağı en adil olan dua.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Bir iken ayrılmamak için, bir derdin olsun.
İnancından ayırırsan ne kalır sende.
Hoştur erenler meclisi, arıyorsan doğruluk.
Sende unutulup kalan benim.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Aşka selam duranlar ağır ölür.
Aynada kendine uykulu b/akan yüzün tedirgin.
Sırtına ölü yanın binmiş haberin yok.
Yoldan önce arkadaş edin.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Sokak lambaları niçin çekingen bilirmisin?..
Bilmeden hiçbir yere tutsaklığın karanlıkta.
Kendine kötülük yapman, özgür olman için değil.
Efendi yanını b/aşka nereye yerleştireceğiz.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Bozulmuş insan, insanın eliyle.
Bulutlar dolduruyor aklı, bulutların ötesinde.
Şimdi g/öz boyama devri.
Nerede eski güzel günlerin arifleri.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Elbette deliliğe övgüler yağdıran bizdendir.
Akıl öne düşer, hala yol gösterir yolda kalanlara.
Öyle şeyler yapmış ki şeytanın şerri.
Hangi okumuş yazmış, hangi dini bütün suçlayabilir onu!..
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

İnsan kendi salaklığını sergilemekte, hırçın ve tek başına.
Aşk, bir zamanların anahtarı mı?..
Hemen hemen şems vakti gecenin çobanları hiçbir şey söylemediler.
Hepsi de Hz. Musa’nın dağa bakışını biliyordu.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Kılları kıpırdamadan öldüler, hak peşinde olanlar.
Görünüşte başı dik geldim ey yar.
Ama beni sürükleyen yalnızlıktı sadece yüreğine.
Sessizce yanına diz çöktüm şems vakti dualarının.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!..

Ve istemedim hiçbir şeyi birazcık sevgiden b/aşka.
Özleminle sürüklenir teheccüt vakti, belki yine gelirim.
Aşk içinde üstadım Hz. Muhammed’in mirasçısıyız.
Bir kez daha, akıl öne düşer, hala yol gösterir.
Benim amaçlarım, sizin değil, alışın bana!.. (Y.ed)