Var mı Bir Güzelliğin Şiiri - Bilal Karaman

Var mı Bir Güzelliğin Sende beni tutacak, var mı bir güzelliğin Sinemde vurmadığın hançersiz yer mi kaldı Gözlerin mapushanem bakışların gardiyan Oynayıp ağlattığın gönlüm de fer mi kaldı Günah defterin miydim keyfince yazıp dürdün İçimdeki cenneti cehenneme döndürdün Kaybetmekten korktuğum güneşimdin söndürdün Küllerinden yanacak kalbimde kor mu kaldı Mutluluğu huzuru benimle tatmadın mı? Bencilliğin uğruna bir hiç'e satmadın mı? Kirli mendiller gibi kaldırıp atmadın mı? Gizleyip saklayacak ortada sır mı kaldı Ben benden çıktım gittim aşkın çok yaman oldu Canlı ceset gibiyim varlığım güman oldu Çehreni unutalı hayli bir zaman oldu Fikrimde bitirdiğim, aklında var mı kaldı İmtihanım böyleymiş beterlerden beterim Yıkıldı hayallerim buz kesti her bir yerim Ödüllük teşhirinim, ibretlik eserinim Kırık dökük enkazım, yanına kar mı kaldı Bilal-i takılma git, sen gibi çeken azdır Yalnızlığa mahkumsun kalan ömrün ayazdır Kütüphaneler yaptır binlerce tez ler yazdır Adam gibi sevecek devranda yâr mı kaldı... Bilal Karaman (Bilal-i)