Bir garibim, bu ilkbahar!
Papatyalar bana mı dargın?
Yoksa ben mi dargınım.
Bir türlü anlam veremiyor,
Tutarsız halde, dolanıp duruyorum.
Üç mevsim, hüzne daldım,
Sandım ki dördüncü mevsim,
İlkbahar da hüzünden soyutlanıp,
Mutluluğa ereceğim.
Eremedim eremedim!
Saadetin kapısına bir tekme vurup,
Ansızın arsızca, içeriye dalacağım.
Eller yukarı! Kaçarsan vururum deyip,
O saadeti o saadeti, esir alacağım.
Hüzünleri hapse atıp, neşeyi azat edeceğim.
Mutluluk ektiğim zaman, kuruttular,
Hüzne daldığım zaman, güldüler,
Aşka dem saldığım zaman, kıskandılar,
İnsan gibi, yaşadığım zaman, çekemediler.
Yeter gayrı! Kıskananlar, çekemeyenler çatlasınlar.
Şimdi yas tutsunlar,
Çünkü ben rest çekiyorum.
Dertlerimin gelmişine, geçmişine,
Geleceğinin de toptan bir benzin döküp,
Cayır cayır, yakacağım.
Var mı? İlkbaharı mı hazana çevirecek?
Var mı? Mutluluğumu alıp, dertlere salacak?
Var mı? Beni, ben gibi, yaralayacak?
Var mı? İlkbaharı mı bana yaşatmayacak?
Varsa eğer, cayır cayır, yanmaya hazır olsun...
07/03/2013
Bilgehan EmirşanoğluKayıt Tarihi : 7.3.2013 13:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yürekten kutlarım çalışmanızı..
………..OR/ER
TÜM YORUMLAR (1)