Var Mı? Şiiri - Halil Gürkan

Bir sen misin dertler açan başına?
Sevdanın atına binmeyen var mı?
Aşk oduyla pişen çile aşına,
Yüreğini bölüp banmayan var mı?

Ne yapsak, ne etsek çare yok başka,
Yar ararız gönüldeki şu köşke,
Gençliğinde tutulunca ilk aşka,
Körpecik kalbini sunmayan var mı?

İçilince meyler sevda tasından,
Arınır gönüller tekmil pasından,
Düşüp de geceye gün ortasından,
Yağsız kandil gibi sönmeyen var mı?

Keklik olup seksek engin ovada,
Alıcı kuş gibi dönsek havada,
Ay yüzlü cananı koyup yuvada,
Gurbet ağacına konmayan var mı?

Bırakıp gidince kalbin sahibi,
Görünmez aşk denen kuyunun dibi,
Işığa yönelen pervane gibi,
Hasret rüzgarıyla dönmeyen var mı?

Duygu aleminde çıkınca yola,
Aşk hükümdar olur, kalp ona köle,
Bir yolunu bulup kurtulsak bile,
Mutlu esareti anmayan var mı?