Var İmiş Şiiri - İbrahim Kılınç

Aşk, vakitsiz aldığım bir hediye,
Sormayın be dostlar sebep ne diye,
Nasıl derim, yarda vebal var diye?
Candan öte canda bir can var imiş.

Bir volkan misali içten yanarım,
Görülmez ne lavım, ne de dumanım,
Basit gibi görülse de dermanım,
Çile çeksin diye ferman var imiş

İnler mızrap dokundukça tellerim,
Virane gönlümde solan güllerim,
Neyi anlatsın ki söyle dillerim,
Bilmez ki nerede derman var imiş

Bazen vuslat, bazen hasretle biten,
Bazen neşe, bazen kasvetle biten,
Bazen ölüm, bazen mihnetle biten
Her hikâyedede bir son var imiş.