Düşünüyorum anne!
Var ile yok arası kalmayı mesela.. Bir gün kalıp, diğer gün gitmek gibi. Çok yorulup sonra ara vermek gibi..
Düşünüyorum anne;
Düşlediğim bir hayali gerçek yapmak için boğuşup, sonra farkında olmadan düşlerimden vazgeçtiğim, onları unuttuğum o anı düşünüyorum. Koyulup bir yolun ortasında bazen ve bazense sonralarında biraz unutulmayı, yapayalnız bırakılmayı görüyorum.. Çok değil...; biraz mutlu olmak için hem kör hem sağır olduğumu görüyorum. Suçum mu? Suçumu bulamıyorum ki..
Düşünüyorum anne;
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta