Var Hemşerim Şiiri - Ömer Dede Kılıç

VAR HEMŞERİM.

Kim haklı, kim haksız birbirine karışmış,
İyiler kalmamış, kötüler iyilerle yarışmış,
Efendilik bitmiş zorbalar zulümle barışmış,
Hala külhanbeyi insanlar var hemşerim.

Eller aya giderken, biz hala yaya,
Neden geldik şu, yalan dünyaya,
Namazı eda etme yerine kazaya,
Üşenip bırakanlar var hemşerim.

Birbirimizi sevme yerine, dostu yeren,
İyi sözler dururken, kötü söz söyleyen,
Yüzüne gülerken, arkadan ihanet eden,
Toplumumuzda ne hainler var hemşerim.

Para isteyecek diye yol değiştirip gidene,
Gülü koklamak için katlanamıyor dikene,
Eski düzen bozulmuş, herkesin işi bitene,
Kadar ayıya dayı diyenler var hemşerim.

Gam yok, tasa yok, neşesine neşe katan,
Olmadığı halde, varmış gibi palavra atan,
Hazıra dağ dayanmamış, tüketip yatan,
Nice tembel insanlarımız var hemşerim.

Gün vurdukça ay çiçekleri gibi dönen,
Zoru görünce, saman alevi gibi sönen,
Sevgi, saygı kalmamış atalarına söven,
Öyle aymaz insanlar var hemşerim.

Çalıştırmak yerine parayı faize yatıran,
Haksız kazanç yapıp, şirketini batıran,
Dost görünüp de, acımasızca saldıran,
İnsan görünümlü köpekler var hemşerim.

Selimi, Davut’la, hangi devirde yaşıyorsun,
Haksızlığı, yolsuzluğu görünce şaşırıyorsun,
Kral çıplak diyemiyorsun düzene alışıyorsun,
Haksızlığa dur demek için süre var hemşerim.

18.02.2019 Ben Selimi.