Var git yiğit yüreğimi dağlama.
Yüreğimin kenarı sızlar.
Bulutlar bakar uzaklardan ağlayan çocuğa.
Ses vermez sesi duyulmaz bir yerlerde anneler de ağlar çocuklarına..
Sızlar yüreğim kuş uçmaz yerlerde....
Uzatsan yetişemezsin ellerin yetmez
Ağlasam duyamazsın yerlerin uzak.
Var git selam söyle anama anlamaz ya tanımaz bilmez beni
Bir sırmalı yar dersin
Beni sen benden iyi bilirsin
Bir demet menekşeyle bir tutam saçımdan götürg
Gözlerim izler türkülere sor merakımı
Nasıl oralarda..
Benden sorarsa 'iyidir; çoğu az yapt'ı dersin
Var git yiğit sen ağlama..
Ben zaten sular içindeyim.
Ağlarsan saçlarım tutuşur dipleri tek tek...kurutamazsın..
Yangın kurusu sarar bedenimi sönmez ki..
Var git yiğit sen sakın ağlama..
Şarkılar söylenir okyanuslar ötesi..
Teli mi kırık..yoksa boğazımın sesi mi çıkmaz..
Sen ağlarsın benim de sen gibi annem yok babam yok.
Var git yiğit..
Hadi var git..vaz geç bu akşam..
Yüreğini ver bana
İki yürek ağlasın birbirine..
Duyan olur belki
Koyar biri yüreklerimizi yüreğine...
Kayıt Tarihi : 18.9.2010 17:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!